زیرسازی چادر:
- تسطیح مناسب زیر چادر (برای راحتی بیشتر)، چه از نظر عوارض طبیعی مثل سنگ و خاشاک و چه از نظر شیب (سطح زیر چادر تقریباً باید موازی افق محلی باش).
- استفاده از یک نایلون بزرگ در زیر چادر برای جلوگیری از نفوذ رطوبت زمین به داخل و عدم آسیب‌پذیری کف چادر.
- در صورت امکان از جابجایی سنگ هایی که ریشه در خاک دارند خودداری کنید، زیرا معمولاً محل لانه‌ی حشرات و خزندگان است.
- در صورتی که مجبور به قرار دادن وسایل در خارج از چادر باشیم، این کار باید به نحوی انجام شود که امکان ورود جانوران گزنده و آب باران به داخل آنها منتفی شود. مثلاً کفش ها را در کیسه‌ای محکم قرار دهید، در کوله‌ها را ببندید و کیسه خواب را جمع کرده و در کیسه مخصوص بگذارید.(چگونه درکوهستان و طبیعت کمپ بزنیم؟)
برپایی چادر:
- محور طولی چادر باید به گونه‌ای قرار گیرد که دهانه‌ی ورودی چادر در معرض باد (جهت غالب باد) نباشد.
- در زمان برپایی چادر، حتی‌المقدور طناب های مهار به گونه‌ای محکم شود که سطح بیرونی چادر (سقف) عاری از هر گونه چین و چروک و پستی و بلندی باشد (برای جلوگیری از تجمع آب روی چادر در هنگام بارندگی).
- چند سنگ بزرگ بر روی میخ‌های مهار چادر به منظور ایجاد مقاومت بیشتر قرار دهید. سنگ ها باید به نحوی قرار گیرند که کمترین تماس را با طناب مهار داشته باشند؛ زیرا در صورت وقوع باد، سایش طناب به سنگ، باعث پارگی طناب و خوابیدن چادر می‌گردد (در صعودهای زمستانه از کلنگ، بعنوان مهار چادر استفاده می‌گردد).
- در شرایط طوفانی و اضطراری که خطر شکستن تیرک ها، پاره شدن چادر یا حتی عدم امکان برپایی چادر وجود دارد، می‌توان بدون استفاده از تیرک ها تنها از پارچه‌ی چادر استفاده نموده و به داخل آن خزید. در این حالت بدن شخص حکم تیرک را خواهد داشت.
- ۹۶/۰۸/۲۲